Non estou moi seguro de entender ben o que pasou co Pacto de Toledo, aínda que parece que hai consenso en dicir que a culpa foi de Podemos. O que si entendemos todos é que ese pacto foi fundado no ano 1995, vai facer vinte anos. Nese tempo, foi a guía da política das pensións, sen que ninguén discutise as súas recomendacións. Falouse moito, sempre se chegou a un acordo e nunca se deu por fracasado. Hoxe non hai máis que ver as primeiras páxinas dos xornais para anotar o primeiro fracaso. E no peor momento: cando non dá tempo a iniciar unha nova rolda de contactos e aprobar a lei que corresponda antes da disolución formal das Cortes o vindeiro 5 de marzo. Estamos, polo tanto, ante o primeiro fracaso do mellor pacto que temos.

Cales son as consecuencias? Para a revalorización das pensións este ano e o que vén, penso que non hai nin debera haber problema: xa está aprobado que se seguirá o importe do IPC, do índice de prezos do consumo. Pero faltan moitas cousas. Porque non é seguro que se poida manter moito máis tempo unha suba sen ningún matiz. Falta por incorporar o correctivo do crecemento do PIB ou do nivel salarial xeral do país. E falta, polo mesmo, acordar como se fai sostible a acomodación anual das pensións para que os pensionistas poidan manter o nivel adquisitivo, que esa é a clave de todo. Hai que aclarar o financiamento para que se poida chegar ao ano 2025 cun sistema abondo, aínda que sexa a conta de novos impostos.

Canto lamento todo isto, Valiñas! Lamento o fracaso do pacto, porque agora hai que resucitalo. Lamento que as eleccións se interpuxesen e deixen todo aprazado para despois, e vaian vostedes saber cando. Lamento que Podemos, tampouco sei moi ben por que, propuxese unha nova redacción dos temas que ocupan e dividen os partidos. Laméntoo todo, porque parecía que a crise das pensións, despois de tantas manifestacións dos pensionistas, despois de crear un novo movemento social dos xubilados, agora teñan que volver á rúa, que seguro que volven. E, mirando todos os compoñentes do pacto, debo dicir algo máis: hai que ser torpe, hai que ser parvo, para recrear este problema cando faltan dous meses para as eleccións. Parecen ganas de provocar.