Descoñecido para moitos galegos, o lavadoiro das Cascas, no campo do mesmo nome en Betanzos, é unha obra pública e singular de 1902 que promoveron os filántropos irmáns García Naveira, unha peza urbana ben integrada na cidade que resume o encontro entre a natureza e as necesidades sociais da época.

As dimensións da construción, de 300 metros cadrados, obrigaron o Concello a reformalo en varias fases desde 2010, tras ver o traballo do estudo de arquitectura de José Manuel e Mari Carmen, preocupados polo abandono e o estado de ruína dun edificio tan singular.

O lavadoiro das Cascas é un grande exemplo do momento de cambio e modernización que viviu Betanzos a principios do século XX, propiciado por accións sociais de emigrantes de éxito que revertían a súa fortuna no seu concello natal, como fixeron os irmáns García Naveira.