Cando apenas acaban de rematar co ensilado da herba forraxeira, os gandeiros xa están traballando na sementeira do millo. Un labor imprescindible porque del depende a metade da alimentación das vacas ao longo do ano. Nas vindeiras semanas terán que estar atentos aos ataques do xabaril ou á aparición de pragas de fungos e insectos.

O tractor deposita baixo a terra as sementes do millo que se agarda recoller no final do verán. Na maioría das comarcas leiteiras galegas o millo é imprescindible para a alimentaciòn das vacas. O cereal almacénase nos silos e os animais poden comelo durante todo o ano, recibindo así as achegas de proteína, carbohidratos e fibra que precisan para producir leite en cantidade e de calidade. Aínda que depende moito da zona que se trate, considérase que 40 toneladas de millo por hectárea é unha boa colleita.

"O millo pode ser a metade da ración que comen diariamente as vacas. Sobre todo as que están en produción, que comen moito máis millo ca herba."

O principal inimigo do millo é o xabaril. Os animais poden atacar as plantacións en calquera momento dende que se sementa ata que se recolle, causando importantes perdas económicas. Tamén pode verse afectado por diferentes insectos e fungos como a trade, o verme gris ou o carbón do millo. Por iso, os gandeiros buscan métodos para protexelo.

"Agora estamos máis alerta e cando detectamos algunha praga xa procedemos a aplicar fitosanitarios ou utilizamos sementes xa protexidas fronte as pragas."

Galicia concentra máis do 75% de todo o millo forraxeiro que se cultiva en España con arredor de 70.000 hectáreas dedicadas ao cereal. Unha soa vaca pode comer ata 17 quilos de millo ao día.