Da súa infancia Ángel lembra que era tempo de silencio. Había medo de falar de certos temas.

"Na miña casa non se falaba... A miña avoa tiña medo".

Aínda así, Ángel acabou sabendo a historia do seu tío Adolfo, Adolfo Bregua, un sindicalista coruñés que quixo escapar da Guerra Civil. Un día quedou no porto cos compañeiros para embarcar.

"Pero chegou tarde, e alí viu que a policía detivera a todos os seus compañeiros, que ao día seguinte apareceron mortos nas cunetas".

Así que Adolfo volveu correndo á casa.

"Botou dous anos escondido na casa da miña avoa, sen saír".

Despois fuxiu. Loitou na Resistencia, pero os nazis captuárono.

"E levárono a Mauthausen. Alí sobreviviu 4 anos porque xogaba ben ao fútbol, e os nazis fichárono".

Unha fichaxe que salvou a súa vida e a de varios compañeiros, porque a Adolfo, por bo futbolista, permitíronlle traballar na cociña, e levou varios galegos con el, que alí podían comer.

Terminada a guerra, cruzou os Alpes, viviu en Francia e acabou no Brasil. Volveu algunha vez á Coruña, onde aínda lembran as cartas que escribía aos parentes das vítimas galegas do holocausto e onde o seu sobriño aínda se emociona ao lembralo.